Suç oranının yüksek olduğu bir semtte ya da giriş katta yaşadığımızda, parmaklık ya da alarm taktırmak gibi güvenlik önlemlerine ihtiyaç duyarız...
Kibir, aşağılama, suçlama, hata arama, eleştiri, laf sokma gibi güvenlik önlemleri de kırılgan ve duygusal tehdit hisseden ruhumuzun parmaklıklarıdır... Kırılganlığını göstermemek için çok yoğun enerji sarfeden bu kişilik özelliği yaşamı sadece kendisi için değil, takın çevresi için de dayanılmaz hale sokabilir. Kırılmamak ya da kırılganlığını göstermemek adına harcanan bu enerji, samimi ve açık şekilde içini açmaktan çok daha maliyetli olmasına rağmen bu yolu tercih eder...
İkna etmek, uzlaşmak, çözüme odaklanmak; bu kişilik tipi için kaybetmek, ezilmek ve yok olmaktır. Yok olmak onu öyle kıracak öyle paramparça edecektir ki, insanların kendinden uzaklaşması, sonunda terk edilmek gibi riskleri gözü görmez olur. Nihayetinde bunu yaşadığında ise yine dayanılmaz acılara doğru yuvarlanıp bedeller öderken, savını kanıtlamışçasına daha kalın parmaklıklar, dökme demir duvarlar ve dikenli diller inşa etmeye devam eder ve eder...
