Ben çocuğum! Tutturucam, ısrar edicem, her yolu deneyecek, hedefime kilitleneceğim! Bu sırada gergin, talepkar olacak ve seni görmezden geleceğim. Yorgun musun? Uykusuz musun? Keyfin mi yok? Anlamayacağım!
Sen bu nedenle geçmişini hatırlayacaksın... Şimdiye kadar talepkarlıkları ve beklentileriyle seni yormuş, üzmüş tüm deneyimlerinin vücut bulmuş hali olacağım... işte bu senin sınavın sevgili anne baba... Beni geçmişinde seni kendi ihtiyaçlarıyla boğmuş hayatın sende yarattığı öfke ile benim çocuksu ihtiyaçlarımı ayırd edip sakin kalabilecek misin? Çünkü sakince kapsayıp uygun sınırlar koyduğunda, beni yatıştırabildiğinde uzlaşmaya hazır olabileceğim... Öfkene yenik düşersen ise didişmemiz yıllarca sürecek... Eski anılarına yenilerini mi eklemek istersin? Yoksa geçmiş yaralarını onarmak için, bunu fark edip benimle yeni bir ilişki mi inşa etmek istersin? Ben ikisine de varım... Sen ne istersen o olacak?
